Ίλε – Ίλα – Ίλεμ – Ίλαμ
Είναι δάνειο από την Τούρκικη και σημαίνει:
α) Προπάντων: Ας έης και ας έχωμε, άμα ίλα ίλα ας έχωμε. Ατό τ’ εσόν ο πρόσωπον, ίλα τ’ εσά τ’ ομμάτα.
β) Οπωσδήποτε: Εσύ εξέρτς α, ίλα θα λές ατό κ’ εμέν. Είπε με ίλα απ’ εσέν κ’ έξ’ κανείς ‘κ έτον.
Ίσως
Επίρρημα αρχαίο που σημαίνει πιθανό, και χρησιμοποιείτε ή μόνο του ή με το να: Ίσως να μη προφτάν’ να τελέν’ τη δουλείαν ατ’. Ίσως να μη έτον εκέινος.