Ακ’ σον υέ μ’ ντο λέ(γ)ω σεν
Τραγούδι Στέλιος Καζαντζίδης
Λύρα Στάθης Νικολαΐδης
Κι’ εν’ άκ’σον υέ μ’ ντο λέ(γ)ω σεν,
Τρανήν’ς αμάν αμάν-ι,
Εντάμαν ζουν οι άνθρωποι,
Αμόν δέντρα σ’ορμάν-ι,
./.
Τα φυτανόπα τα μικρά,
Τρανήν’νε ´ς σην εβόραν,
Πα≤ήν κλαδίν σκεπάζ’ âτα,
´κι φόβουνταν εμπόραν,
./.
Κορφήν το δέντρον π’ έβγαλεν
Και τον ήλôν ελέπει
Τα φύλλατ’ θε γεραλαεύ’
χαλά« κι’ αστροπελέκι
./.
Κ’ εν οντές τρανήν’ς κι’ ευρίεσαι,
´ς σ’ ορμάν τη κοινωνίας,
Μάθα και μ’ αχπαράεσε,
Με τη ζωή ζεμίας,
./.
