115.
Εφόρεσα και το χακί Χαρίτον
Τ’ ανάσπαλτον τ’ οσπίτοπο μ’,
Τη μάννα μ’ τα ρα≤ία μ’,
Κι’ εσέν ´κι ενέσπαλα ζωή μ’,
´ς σον Έβρον ´ς σην στρατίαν
./.
Εφόρεσα και το χακί,
Επαίρα το τυφäγκι μ’,
Κι’ αποσουμά μ’ την κεμεντζέ μ’
Για να λαρών το τäρτ’ιμ’,
./.
Σ’ α≤ίλ’ιμ’ έχ’ âτο τ’ αρνί μ’,
Την _ήν και την καρδία´τ´,
Παρηγορίαν ´ς σον καημό μ’,
Για όλôν την θητεία μ’,
./.
Εφόρεσα και το χακί,
Επαίρα το τυφäγκι μ’,
Κι’ αποσουμά μ’ την κεμεντζέ μ’
Για να λαρών το τäρτ’ιμ’,
./.
Εϊ! Λοχαγέ μ’ ´κι ταγιανίζ’,
Η _ή μ’ ασ’ σα μουράτâ μ’,
Τη άδειας νόμα το χαρτίν,
Να ≤αίρουνταν τ’ομμάτâ μ’,
./.
Εφόρεσα και το χακί,
Επαίρα το τυφäγκι μ’,
Κι’ αποσουμά μ’ την κεμεντζέ μ’
Για να λαρών το τäρτ’ιμ’,
./.
Μόντες θ’απολύκουμε,
Φτερά ´ς σο κεμεντζόπο μ’,
Κι’ άμον μικρίκον ≤ελιδόν,
Να ρούζω ´ς σ’ εγκαλöπον,
./.
Εφόρεσα και το χακί,
Επαίρα το τυφäγκι μ’,
Κι’ αποσουμά μ’ την κεμεντζέ μ’
Για να λαρών το τäρτ’ιμ’,
./.
Προστατεύεται από τον N.2121-1993 περί Πνευματικών Δικαιωμάτων