131.
Άμον τ’ αγερίν το φύσεμαν, Χαρίτον.
άμον τ’ αγερίν το φύσεμαν,
ερθέν τ’ αγρôχαπäριν,
πως μάννας γιεν εσκότωσεν,
τη τουσμανίν το ≤έριν,
./.
μένεμαν ßύμητον μα≤αίρ,
γεράν ντο ´κι λαρούτε,
βαρκίζ’ η μάνναν και λυά,
φαρμάκ να φαρμακούτε,
./.
μάνναν εγονάτεσεν,
επέμνεν κι’ ενεσύρνεν,
κι’ άμον λιμνίν τα δäκρâ’τς,
σο κλάμαν ατς φουρκίεν,
./.
να ποδεδίζ’ για να βαρκίζ’,
για το καντήλ’ να άφτει,
ντελικανλήν επέρπαξαν,
τη Χάροντα τα δόντâ,
./.
ν’ ανοίγ’ η γήν και να κουρτά,
την άκλερον τη μάνναν,
μάνναν π’εκοιλοπένεσεν,
κι’ επέμνεν ορφανέ®σα.
./.
Προστατεύεται από τον N.2121-1993 περί Πνευματικών Δικαιωμάτων