137.
επέμ’να έρημον παρχάρ’, Χαρίτον.
επέμ’να έρημον παρχάρ’,
κορμίν χωρίς τα ≤έρâ’τ’,
πουλόπον θίγως τα φτερά’τ’,
χαμένο ασ’ σην φωλέα’τ’
./.
αναθυμέθα ασ’ σην ζωή μ’,
χρόνâ καιρούς ζαμάνâ,
μικρίκος όντες έμουνα,
κι’ εκοίμουν ´ς σην εγκάλâ σ’
./.
έλα μανίτσα μ’ ενθυμέθ’,
ιστόρτσεν ήντâν ´κι έιδα,
δεκαοχτώ χρονών π’αχπάστηκα,
και κήρουκα μ’ π’εφήκα,
./.
γράψον τα καλλιγράμματα σ’,
απάνκες ´ς σην καρδία μ’,
ήντâν ´κι έιδα χάλκεψον,
κι’ ας καίγ’νε άμον φωτίαν,
./.
´κι εχάθες καλοκύρη μου,
Νεγκάστες κι’ εκοιμέθες,
´ς σον ύπνο σ’ τ’όρομα σ’ μακρύν,
Κι’ η _ή σ’ ´ς σην _ή μ’ νεστέθεν,
./.
Προστατεύεται από τον N.2121-1993 περί Πνευματικών Δικαιωμάτων